Τον Μάιο του 2012, το ποσοστό της ΝΔ (18,85%) αποδείχθηκε το χαμηλότερο που έλαβε ποτέ κόμμα της Δεξιάς στην Ελλάδα. Η κρίση της ελληνικής Δεξιάς, που αποκαλύφθηκε, δεν ήταν μικρότερης σημασίας από την εξαφάνιση του ΠΑΣΟΚ. Αποδείχθηκε ότι το Μνημόνιο είχε διαιρέσει βαθύτατα και αυτήν, γεγονός βέβαια με μεγάλη πολιτική σημασία.
Ίσως σε καμιά άλλη χώρα, οι πολιτικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης δεν υπήρξαν τόσο καθοριστικές όσο στην Ελλάδα. Η κατάρρευση του δικομματικού συστήματος στις εκλογές του 2012, ως αποτέλεσμα της μνημονιακής τριετίας, έφερε στην επιφάνεια τη βαθύτατη κρίση εκπροσώπησης, οδηγώντας σε νέες μαζικές πολιτικές στοιχίσεις. Ένα χρόνο μετά, οι διεργασίες και οι μετασχηματισμοί των παλαιών και των νέων πολιτικών κομμάτων συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς. Το τελευταίο διάστημα, σχεδόν κάθε μήνα, εξαγγέλονται νέα «κόμματα», ενώ η πιθανότητα επανεμφάνισης στις προσεχείς εκλογές, της «κονιορτοποίησης» που παρατηρήθηκε στις εκλογές του Μαΐου, επιστρέφει. Εντούτοις, το πραγματικό γεγονός που συσκοτίζεται είναι η απαξίωση και δραματική συρρίκνωση του θεσμικού ρόλου των κομμάτων, στα πλαίσια του νέου πολιτικού συστήματος που αναδύεται· ενός εντελώς αποδυναμωμένου, σχεδόν εικονικού κοινοβουλευτισμού.
Η σύγχρονη ελληνική κρίση εκπροσώπησης δεν επιλύθηκε φυσικά τον Ιούνιο του 2012. Ένα χρόνο μετά, η περίοδος που διανύουμε παραμένει μεταβατική. Η κρίση εκπροσώπησης παρατείνεται. Η νέα μορφή του κομματικού συστήματος που αναδύεται δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε αποκρυσταλλωμένη, ούτε οριστική.
Η επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση είναι περισσότερο σημαντική από την πρόσφατη. Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου μπορεί να αποδειχθούν ο «κύριος σεισμός» και όχι «μετασεισμός». Με τις εκλογές της 6ης Μαΐου άνοιξε μια νέα ιστορική περίοδος, μεταβατικού χαρακτήρα. Η κατάρρευση του μεταπολιτευτικού δικομματισμού θα οδηγήσει μεσοπρόθεσμα στην ανάδυση ενός νέου διπολισμού. Αυτός, θα αποκρυσταλλώσει πολιτικά και εκλογικά τη νέα διαιρετική τομή που εδραιώθηκε στην ελληνική κοινωνία με το μνημόνιο.
Οι εκλογές δεν θα τερματίσουν την κρίση εκπροσώπησης. Αντιθέτως, θα αποτελέσουν ένα σημείο καμπής και περαιτέρω διεύρυνσης αυτής της κρίσης. Θα είναι σημείο αφετηρίας νέων διεργασιών σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Οι εκλογές θα πιστοποιήσουν την απονομιμοποίηση του μνημονίου και το οριστικό τέλος του μεταπολιτευτικού δικομματισμού. Αυτό το στοιχείο θα είναι μόνο η αφετηρία.
Οι επερχόμενες Βουλευτικές εκλογές -εκτός απροόπτου, δηλαδή έκτακτων σημαντικών γεγονότων- θα αποτελέσουν την πρώτη «στάση» στη διαδικασία ανασύνθεσης του κομματικού συστήματος. Οι γενικές τάσεις αυτού του μετασχηματισμού είναι ήδη ορατές, παρά την πρωτοφανή ρευστότητα που εξακολουθεί να επικρατεί και παρά τις πολλαπλές μεταβολές που καταγράφονται εδώ και αρκετό καιρό στο Πολιτικό Βαρόμετρο της Public Issue κάθε μήνα και πλέον σε δεκαπενθήμερη βάση.
Συνέντευξη του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ στην Ιωάννα Δρόσου Κοινωνικό αίτημα οι πρόωρες εκλογές Η νέα κυβέρνηση έχει την αποδοχή της κοινής γνώμης; Μπορεί η τοποθέτηση του νέου πρωθυπουργού να δημιούργησε ευφορία στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και στα ελληνικά και ξένα ΜΜΕ, αλλά πιστεύω ότι δεν δικαιολογείται αυτή η αισιοδοξία, διότι η αποδοχή της στην πραγματικότητα…
Στη διαδικασία αναδιάταξης του κομματικού συστήματος που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, προστίθεται ένα επιπλέον στοιχείο, το οποίο ενισχύει την εικόνα αβεβαιότητας και επιταχύνει τις πολιτικές διεργασίες.
Το αποτέλεσμα της 7ης Νοεμβρίου ενδέχεται να αποδειχθεί τομή στη μεταπολιτευτική εκλογική ιστορία της χώρας και σημείο καμπής στη διαδικασία μετάβασης από τον παραδοσιακό μεταπολιτευτικό δικομματισμό, σε ένα νέου τύπου «διπολισμό»
Τα περισσότερα και σημαντικότερα από τα πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα, που εξήγγειλε η κυβέρνηση την περασμένη Τετάρτη, δεν φαίνεται να εξασφαλίζουν την κοινωνική υποστήριξη.