Exit Poll: Προβλήματα της μεθόδου και εναλλακτικές λύσεις

Τα τελευταία χρόνια, η κριτική αντιμετώπιση των δημοσκοπήσεων εξόδου έχει διευρυνθεί διεθνώς. Και τούτο, διότι πρόκειται για μέθοδο αρκετά επισφαλή, η οποία διακινδυνεύει τη φήμη και την αξιοπιστία τόσο των ερευνητικών φορέων, όσο και των τηλεοπτικών σταθμών. Τους εκθέτει σε άσκοπο κίνδυνο, μόνο και μόνο για χάρη του τηλεοπτικού ανταγωνισμού. Η επιστημονική και εταιρική αξιοπιστία, που κτίζεται επί μια δεκαετία, μπορεί –αναίτια- να εξανεμιστεί μέσα σε λίγα λεπτά. 

Που οφείλεται ο εκλογικός θρίαμβος του Ομπάμα. Η κοινωνική συμμαχία της αμερικανικής «αλλαγής» και οι εκλογικές μετατοπίσεις 2004-2008

Ανάλυση του

ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ

Το ποσοστό 53% που απέσπασαν οι Δημοκρατικοί στις εκλογές της περασμένης Τρίτης είναι σίγουρα ιστορικό. Η σημασία του υπερβαίνει κατά πολύ τις επιδόσεις που είχε καταγράψει ο Μπιλ Κλίντον, στη δεκαετία του ’90 (43% το 1992 και 49,2% το 1996). Αν εξαιρέσει κανείς τη νίκη του Λίντον Τζόνσον τη δεκαετία του ’60 (61,1%, το 1964), αντίστοιχα ποσοστά εκλογικής ηγεμονίας έχουν να εμφανίσουν οι Δημοκρατικοί από την εποχή του Φραγκλίνου Ρούζβελτ, στη δεκαετία του ’40 (54,7% το 1940 και 53,4% το 1944). Η διεύρυνση της κοινωνικής ηγεμονίας των Δημοκρατικών κατέστη δυνατή χάρις: πρώτον, στην πρωτοφανή αύξηση της συμμετοχής, δεύτερον, στη μαζική εκλογική μετατόπιση κομβικών τμημάτων του αμερικανικού εκλογικού σώματος και τρίτον, στην ιδεολογική μεταστροφή. Πρόκειται για ένα μεγάλο εκλογικό ρεύμα, αποκρυσταλλωμένο πολύ καιρό πριν την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης του Σεπτεμβρίου.

Βαρόμετρο, Νοέμβριος 2004

Συνέντευξη

στο Ραδιοσταθμό ΣΚΑΪ 100,3 FM

στον Μπάμπη Παπαδημητρίου

«Η έρευνα έγινε 1 και 2 Νοεμβρίου, είναι πανελλαδική τηλεφωνική μέτρηση αντίστοιχη με αυτή που κάναμε πριν τις βουλευτικές και τις ευρωεκλογές, αλλά και στην μετεκλογική περίοδο. Είναι το τακτικό βαρόμετρο, που καθιερώνεται κάθε δυο μήνες από τον ΣΚΑΪ».