Ούτε αυτοδύναμες, ούτε συμμαχικές κυβερνήσεις!

Ούτε αυτοδύναμες, ούτε συμμαχικές κυβερνήσεις!
Κοινωνικές προτιμήσεις για τη μορφή της κυβέρνησης στην Ελλάδα. Μακροχρόνιες τάσεις, 1996-2023

Οι στάσεις των πολιτών απέναντι στη μορφή της κυβέρνησης (αυτοδύναμες/ μονοκομματικές ή συνεργασίας/ πολυκομματικές) καταγράφονται, συστηματικά, τις τελευταίες (σχεδόν) τρεις δεκαετίες (1996-2023), στις έρευνες της Public Issue. Σε αυτό το διάστημα, οι κοινωνικές προτιμήσεις χαρακτηρίζονται από σημαντικές διακυμάνσεις, που αποτυπώνουν τις μεταβολές της πολιτικής συγκυρίας, όπως αυτή διαμορφώθηκε σε κάθε εκλογικό κύκλο.

Η Μεταπολίτευση στη συλλογική μνήμη
Οι αντιλήψεις της σύγχρονης ελληνικής κοινής γνώμης για την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία, με βάση τις έρευνες της Public Issue, 2007-2011

Στη διεθνή πρακτική, η ιστορία έχει αποτελέσει συχνά αντικείμενο ερευνών κοινής γνώμης. Αντίστοιχες έρευνες είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς και εμφανίζονται, τακτικά, στα Μέσα Ενημέρωσης. Παράλληλα, η αξιολόγηση, από το κοινό, των ιστορικών γεγονότων και του ρόλου των προσώπων, στη συγκρότηση του «εθνικού παρελθόντος», συνιστούν μια ευρύτατα διαδεδομένη επιστημονική και δημοσιογραφική πρακτική. Στην Ελλάδα, αντιθέτως, αν και το ειδικό βάρος της δημόσιας συζήτησης για την ιστορία έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, οι συλλογικές στάσεις και αντιλήψεις, απέναντι στην εγχώρια ιστορία δεν έχουν αποτελέσει μέχρι σήμερα, συστηματικά, αντικείμενο εμπειρικής ποσοτικής διερεύνησης. Αυτή η παρατήρηση ισχύει σε μεγαλύτερο βαθμό για την Μεταπολίτευση. Ιστορική περίοδο, για την οποία, αφενός η επιστημονική βιβλιογραφία υστερεί, αφετέρου η συζήτηση για το χαρακτήρα της και η αποτίμησή της κυριαρχείται από την απόπειρα συνολικής της απαξίωσης. Υπό αυτήν την έννοια, οι δύο έρευνες που διεξήγαγε η Public Issue για την ιστορική περίοδο της Μεταπολίτευσης, το 2007 και το 2011[1] μπορεί να αποδειχθούν ιδιαίτερα χρήσιμες. Παρέχουν μια αναλυτική ιδεολογική «απογραφή» της συλλογικής κοινωνικής μνήμης και των συλλογικών στερεότυπων που έχουν κατασκευασθεί, διαχρονικά, για την τελευταία περίοδο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας που εγκαινιάζεται με την πτώση της δικτατορίας και (πιθανότατα) τερματίζεται οριστικά με την οικονομική κρίση και την υπαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο (2010).

Έξι μήνες διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ

Την επόμενη Κυριακή ολοκληρώνεται ένα εξάμηνο από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ. Η έρευνα της Public Issue για την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ αποτυπώνει, με βάση αναλυτικούς δείκτες αξιολόγησης, την υφιστάμενη κατάσταση σε δεκαεννέα (19) τομείς της διακυβέρνησης, καθώς και τις μεταβολές που έχουν επισυμβεί κατά τομέα, στο κρίσιμο 9μηνο που μεσολάβησε από το καλοκαίρι του 2009, δηλαδή μετά τις Ευρωεκλογές.

Συνέντευξη του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ στην εφημερίδα “Η Θεσσαλία”:Ο εκλογικός συσχετισμός δεν αλλάζει, παρά την αποδυνάμωση της Κυβέρνησης
Τη συνέντευξη πήρε ο Σωτήρης Λέτσιος

Συνέντευξη του

ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ

στον Σωτήρη Λέτσιο

Ο εκλογικός συσχετισμός δεν αλλάζει παρ’ όλο που υπάρχει μια αποδυνάμωση της εικόνας της Κυβέρνησης”. Στην εκτίμηση αυτή προβαίνει ο κ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΥΡΗΣ, πολιτικός επιστήμων και πρόεδρος της εταιρείας δημοσκοπήσεων VPRC. Αναγνωρίζει την κυριαρχία του κεντροδεξιού πόλου έναντι του κεντροαριστερού και επισημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε σημείο σταθεροποίησης, χωρίς ωστόσο να βρίσκεται σε φάση ανάκαμψης. Διαπιστώνει ακόμη ότι η ελληνική κοινωνία βρίσκεται πλεόν στη φάση υποχώρησης ενός ριζοσπαστικού κύματος, που ίσχυε στην περίοδο της μεταπολίτευσης. Σημειώνει μάλιστα με έμφαση ότι το διακύβευμα για τη Ν.Δ. αφορά το κατά πόσο αυτή “θα καταφέρει να διεμβολίσει και να αυξήσει την επιρροή της στο χώρο του κέντρου”. Διαβλέπει, επίσης, τάσεις ενίσχυσης του ακροδεξιού χώρου, αλλά και μια ενδυνάμωση της αριστεράς.

Οι Στάσεις της ελληνικής Κοινής Γνώμης απέναντι στη Διακυβέρνηση

Η μελέτη του θεσμού της Διακυβέρνησης συνιστά τον παλαιότερο κλάδο της εμπειρικής μελέτης της πολιτικής. Ως κλάδος της Πολιτική Επιστήμης, ασχολείται με τη διερεύνηση των θεσμών και των διαδικασιών που χαρακτηρίζουν τα σημερινά πολιτικά συστήματα διεθνώς. Στα πλαίσια της μελέτης της Διακυβέρνησης, το ενδιαφέρον εστιάζεται σε μεγάλο βαθμό στην εξέταση των μορφών συμπεριφοράς και κυρίως στον τρόπο και στοι βαθμό στον οποίο οι θεσμοί και οι διαδικασίες επηρεάζουν τη συμπεριφορά των πολιτών. Σήμερα, διόλου τυχαία, η μελέτη της Διακυβέρνησης προσανατολίζεται όλο και περισσότερο σε συγκριτικές έρευνες που πραγματοποιούνται σε περισσότερες χώρες. Μέσα από τη συγκριτική μελέτη αποκαλύπτεται η ιδιοσυγκρασία – οι ιδιαιτερότητες και η μοναδικότητα κάθε πολιτικού συστήματος.