Κυβερνώντας το κενό. Η εξασθένιση της Δυτικής Δημοκρατίας
Πρόλογος στο βιβλίο του Peter Mair

Ο Peter Mair (1951-2011), συγκαταλέγεται στους κορυφαίους ευρωπαίους επιστήμονες της σύγχρονης συγκριτικής πολιτικής επιστήμης. Η ευρύτατα αναγνωρισμένη συνεισφορά του εκτείνεται στη θεωρητική και εμπειρική μελέτη των πολιτικών κομμάτων, των κομματικών συστημάτων, της σύγχρονης πολιτικής τάξης, της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, αλλά και της πολιτικής λειτουργίας υπερεθνικών οργανισμών της εποχής μας, κυρίως της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι θεωρητικές παρεμβάσεις του είχαν πάντοτε αφετηρία και κατάληξη τον πραγματικό κόσμο της πολιτικής και της χάραξης πολιτικής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στην περίοδο 2015-2019
Το νέο κόμμα-καρτέλ

Το δημοψήφισμα του 2015 αποτέλεσε τομή στο μετασχηματισμό της κομματικής μορφής του ΣΥΡΙΖΑ και επιτάχυνε την απορρόφησή του από το κράτος. Με τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και την προσχώρησή του στη νεοφιλελεύθερη πολιτική της λιτότητας, συντελέσθηκε η πιο απότομη και χρονικά συμπυκνωμένη «σύγκλιση των κομμάτων στην κορυφή», που έχει συμβεί ποτέ στο ελληνικό κομματικό σύστημα. Στην περίοδο των 4 ½ ετών, κατά την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ άσκησε τη διακυβέρνηση της χώρας, η σύμφυση με το κράτος αποτέλεσε τον μοναδικό παράγοντα συνοχής του.

Οι Βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019
Οι πρώτες εκλογές μετά το Μνημόνιο. Μια πρώτη αποτίμηση*

Οι πολλαπλοί μετασχηματισμοί (οικονομικοί, πολιτικοί, ιδεολογικοί) που προκάλεσε το Μνημόνιο στην ελληνική κοινωνία πέτυχαν, ως αποτέλεσμα, την αναίρεση του κοινωνικού συσχετισμού δυνάμεων, που αποκρυσταλλώθηκε στη Μεταπολίτευση· δηλαδή στο καθεστώς της της Γ’ ελληνικής δημοκρατίας, που εδραιώθηκε μετά το 1974. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι οι εκλογές του 2019 είναι όντως οι πρώτες εκλογές αυτού μπορούμε να θεωρούμε «μεταδημοκρατική ελληνική πολιτική».

Γιατί ενοχλεί η επέτειος του Πολυτεχνείου
Η συλλογική μνήμη για το ιστορικό γεγονός επιδεικνύει διαχρονικά εντυπωσιακή αντοχή, ενώ παραμένει πάντοτε διαιρεμένη

Οι ποικιλόμορφες ισχυρές αντιδράσεις, που έχει προκαλέσει η φετινή κυβερνητική απαγόρευση του εορτασμού του Πολυτεχνείου φέρνουν, για άλλη μια φορά στην επικαιρότητα, ένα βαθύτατα εδραιωμένο στοιχείο της μεταπολιτευτικής πολιτικής κουλτούρας. Ως γεγονός, το Πολυτεχνείο προκάλεσε -εξ’ αρχής- δυναμικές πολιτικές αντιπαραθέσεις και η κοινωνική του αποτίμηση υπήρξε παραταξιακά φορτισμένη. Η συλλογική μνήμη για την εξέγερση παρέμεινε διαιρεμένη. 

Ζούμε την αποδυνάμωση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας
Συνέντευξη στην εφημερίδα της Κύπρου Φιλελεύθερος της Κυριακής (16/6/2019), στη δημοσιογράφο Αντιγόνη Σολομωνίδου-Δρουσιώτου, με αφορμή τις Ευρωεκλογές στην Κύπρο και την Ελλάδα

Ανακατάταξη στο πλαίσιο του παραδοσιακού τετρακομματικού συστήματος της Κύπρου, εις βάρος των δύο μεγάλων κομμάτων, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ -κυρίως του ΔΗΣΥ- και προς όφελος των δύο μικρότερων του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου, του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ, εντοπίζει ο Γιάννης Μαυρής, πολιτικός επιστήμονας, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλο της Public Issue, αναλύοντας τα αποτελέσματα στις ευρωεκλογές. Επισημαίνει πως ζούμε μια εποχή αποδυνάμωσης της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, οι μετακινήσεις γίνονται πολύ πιο εύκολα και πιο συχνά από ό,τι παλαιότερα και με αυτή την έννοια κανένα κόμμα δεν έχει διασφαλισμένους τους ψηφοφόρους του.Όσον αφορά στις εθνικές εκλογές στην Ελλάδα, που γίνονται μετά από 144 χρόνια μήνα Ιούλιο, θεωρεί πως σε μεγάλο βαθμό προεξοφλείται το αποτέλεσμά τους. Θα σημειωθεί νίκη της Νέας Δημοκρατίας και ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.

ΣΥΡΙΖΑ, Κόμμα, Κράτος
Mετά τη Διακυβέρνηση, τι;

Στις πρόσφατες τριπλές εκλογές, αποκαλύφθηκε αυτό που ήταν γνωστό εδώ και καιρό: ότι δηλαδή η θέση του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στο συνεχώς μεταβαλλόμενο κομματικό σύστημα, είναι επισφαλής και κάθε άλλο παρά παγιωμένη. Ο τρόπος με τον οποίο διαμορφώθηκε, ως νεοπαγές κόμμα, στην περίοδο της κρίσης, η σχέση που διαμόρφωσε με το κράτος, καθώς και η πλήρης εγκατάλειψη κάθε έννοιας οργάνωσης, καθιστούν καίριο το ερώτημα, τι θα συμβεί μετά την εκλογική ήττα και την αποχώρησή του από την διακυβέρνηση.

Πρώτη φορά Ιούλιο!
Ο μήνας διεξαγωγής των εκλογών στην σύγχρονη ελληνική εκλογική ιστορία. Πολιτική σημασία και επιπτώσεις

Μετά από τη συντριπτική ήττα του κυβερνώντος κόμματος στις πρόσφατες ευρωεκλογές, που αποτύπωσε τη ριζική ανατροπή του κομματικού συσχετισμού δυνάμεων, η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες κατέστη και δημοκρατικά επιβεβλημένη και πολιτικά αναπόφευκτη. Ωστόσο, η προκήρυξη των εκλογών της 7ης Ιουλίου έχει και μια αρνητική πλευρά. Πρώτη φορά, στη σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία, οι βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν μήνα Ιούλιο. Παλαιότερο ιστορικό προηγούμενο εντοπίζεται μόνο στον 19ο αιώνα: στις εκλογές του 1875, και στις πρώτες κοινοβουλευτικές εκλογές του 1844, δηλαδή πριν από 144 και 175 χρόνια, αντίστοιχα!

Σενάρια εκλογικής επιρροής των κομμάτων στις Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου 2019
Δείχνουν οι Ευρωεκλογές, τι θα συμβεί στις Βουλευτικές; Συμπεράσματα από υποδείγματα γραμμικής παλινδρόμησης για την πρόβλεψη των ευρωεκλογών, με βάση τα εκλογικά δεδομένα και δημοσκοπήσεις

1. Τα ποσοστά των δύο σημερινών μεγαλύτερων κομμάτων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ) στις ευρωεκλογές, αναμένεται να είναι αισθητά χαμηλότερα, από τα αντίστοιχα που θα κέρδιζαν, αν διεξάγονταν βουλευτικές εκλογές. Το συμπέρασμα αυτό συνάδει με τα ιστορικά δεδομένα του συνόλου των προηγούμενων ευρωεκλογών. Είναι χαρακτηριστικό, ότι στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ αύξησε το εκλογικό του ποσοστό κατά 9,8% και η ΝΔ κατά 5%, σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2014, που είχαν προηγηθεί κατά 8 μήνες.
2. Στις προσεχείς ευρωεκλογές, η ΝΔ είναι αρκετά πιθανό να υπερβεί το 30% και ο ΣΥΡΙΖΑ το 20%, ενώ η διαφορά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ να προσεγγίσει τα ιστορικά υψηλότερα, μέχρι σήμερα, καταγεγραμμένα επίπεδα της ψαλίδας πρώτου/δεύτερου κόμματος, σε ευρωεκλογές.
3. Από την άλλη πλευρά, η αναμενόμενη ευρωεκλογική διαφορά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ υπολείπεται, κατά 2%-5%, της εκτιμώμενης -σήμερα- διαφοράς στη βουλευτική επιρροή τους. Συνεπώς, η διαφορά που θα καταγραφεί στις ευρωεκλογές είναι λάθος να συγκριθεί με τη διαφορά που καταγράφουν δημοσκοπήσεις για τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.
4. Τέλος, το ύψος της αποχής δεν αναμένεται να επιδράσει σημαντικά στο αποτέλεσμα της αναμέτρησης του προσεχούς Μαΐου.

Οι ελληνικές «Ευρω-βουλευτικές» εκλογές του 2019
Οι ιδιαιτερότητες της εκλογικής αναμέτρησης του προσεχούς Μαΐου

Οι επερχόμενες ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου απέχουν πολύ μικρό χρονικό διάστημα από τη συνταγματική προθεσμία για τη διεξαγωγή των επόμενων εθνικών εκλογών. Ως εκ τούτου, είναι φυσικό να παρουσιάζουν αυξημένο ενδιαφέρον, εφόσον το αποτέλεσμα τους θα θεωρηθεί ισχυρή ένδειξη για τις βουλευτικές και, ενδεχομένως, θα αποδειχθεί προάγγελος κομματικής μεταστροφής.Η αναμέτρηση του προσεχούς Μαΐου αποκτά, όμως, πρόσθετη σημασία για δύο επιπλέον λόγους: α) Διότι αποτελεί την πρώτη εκλογική αναμέτρηση, ύστερα από το (τυπικό) τέλος της μνημονιακής περιόδου και β) διότι το νέο κόμμα της διακυβέρνησης που αναδύθηκε μέσα στην κρίση, ο ΣΥΡΙΖΑ, θα αξιολογηθεί για πρώτη φορά από το εκλογικό σώμα, μετά την εκλογική αναμέτρηση του Σεπτεμβρίου 2015.

Συμφωνία των Πρεσπών -2
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Συμφωνία των Πρεσπών: Εκλογικό όφελος και κόστος

Με τη Συμφωνία των Πρεσπών (εφεξής ΣτΠ), το κυβερνών κόμμα ήρθε σε ανοικτή αντίθεση με το κοινό αίσθημα της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος, αλλά και ένα σημαντικό τμήμα του δικού του εκλογικού ακροατήριου.