Βαρόμετρο, Ιανουάριος 2009: Μετά το Δεκέμβριο
Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Έντονη κινητικότητα σε όλο το φάσμα της πολιτικής σκηνής καταγράφει το πρώτο Βαρόμετρο της Public Issue για το νέο έτος.
Έχουν καταρρεύσει οι αντιπροσωπευτικοί θεσμοί στην Ελλάδα;
Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Η βαθύτατη κρίση κοινωνικής νομιμοποίησης των θεσμών αποτελεί συστατικό στοιχείο της σημερινής πολιτικής κρίσης
Βαρόμετρο, Δεκέμβριος 2008
Η παρουσίαση του Βαρόμετρου Δεκεμβρίου της Public Issue στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ
- Στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων στις 21:00 (20/12/2008)
Βαρόμετρο, Δεκέμβριος 2008: Πως επηρεάζει η κοινωνική έκρηξη το κομματικό σύστημα
Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Οι επιπτώσεις της κοινωνικής έκρηξης της νεολαίας, που δεν έχει τερματισθεί, είναι ήδη εμφανείς στην πολιτική σκηνή και στους συσχετισμούς των πολιτικών δυνάμεων.
Πως αντιλαμβάνεται η ελληνική κοινή γνώμη την εξέγερση της νεολαίας, που βρίσκεται σε εξέλιξη
Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Σε αντιδιαστολή με την πολιτική τάξη της χώρας, η πλειοψηφία της ελληνικής κοινής γνώμης φαίνεται να έχει αντιληφθεί επαρκώς το μέγεθος, αλλά σε μεγάλο βαθμό και τον χαρακτήρα της εντεινόμενης κοινωνικής έκρηξης.
Flash Βαρόμετρο No 142, Δεκέμβριος 2008
Η παρουσίαση του Flash Βαρόμετρου Δεκεμβρίου της Public Issue στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ
Βαρόμετρο, Νοέμβριος 2008: Διευρύνεται το προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ, χωρίς αυτοδυναμία
Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Σημαντικές ανατροπές υπέρ του ΠΑΣΟΚ, σε όλους τους βασικούς δείκτες, καταγράφονται στη μέτρηση Νοεμβρίου του πολιτικού Βαρόμετρου της Public Issue, που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ και του ΣΚΑΙ.
Βαρόμετρο, Νοέμβριος 2008
Η παρουσίαση του Βαρόμετρου Νοεμβρίου της Public Issue στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ
Βαρόμετρο, Νοέμβριος 2008
Η παρουσίαση του Βαρόμετρου Νοεμβρίου της Public Issue στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ
Που οφείλεται ο εκλογικός θρίαμβος του Ομπάμα. Η κοινωνική συμμαχία της αμερικανικής «αλλαγής» και οι εκλογικές μετατοπίσεις 2004-2008
Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Το ποσοστό 53% που απέσπασαν οι Δημοκρατικοί στις εκλογές της περασμένης Τρίτης είναι σίγουρα ιστορικό. Η σημασία του υπερβαίνει κατά πολύ τις επιδόσεις που είχε καταγράψει ο Μπιλ Κλίντον, στη δεκαετία του ’90 (43% το 1992 και 49,2% το 1996). Αν εξαιρέσει κανείς τη νίκη του Λίντον Τζόνσον τη δεκαετία του ’60 (61,1%, το 1964), αντίστοιχα ποσοστά εκλογικής ηγεμονίας έχουν να εμφανίσουν οι Δημοκρατικοί από την εποχή του Φραγκλίνου Ρούζβελτ, στη δεκαετία του ’40 (54,7% το 1940 και 53,4% το 1944). Η διεύρυνση της κοινωνικής ηγεμονίας των Δημοκρατικών κατέστη δυνατή χάρις: πρώτον, στην πρωτοφανή αύξηση της συμμετοχής, δεύτερον, στη μαζική εκλογική μετατόπιση κομβικών τμημάτων του αμερικανικού εκλογικού σώματος και τρίτον, στην ιδεολογική μεταστροφή. Πρόκειται για ένα μεγάλο εκλογικό ρεύμα, αποκρυσταλλωμένο πολύ καιρό πριν την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης του Σεπτεμβρίου.