Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Στο τελευταίο -πριν την απαγόρευση δημοσίευσης αποτελεσμάτων δημοσκοπήσεων- κύμα του Βαρόμετρου της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ και του ΣΚΑΪ, καταγράφεται η σταθεροποίηση των βασικών παραμέτρων του πολιτικού κλίματος, καθώς και των τάσεων του εκλογικού σώματος.
Συνέντευξη
στο Ραδιοσταθμό ΣΚΑΪ 100,3 FM
στον Μπάμπη Παπαδημητρίου Για τις δημοσκοπήσεις
ΔΗΜ«: Γιατί αυτή τη φορά το γκάλοπ το δικό μας -που είναι μια τηλεφωνική μέτρηση της κοινής γνώμης-, δεν διαφέρει και τόσο πολύ από τα γκάλοπ των υπολοίπων συναδέλφων σας, οι οποίοι διαφημίζουν πάντοτε ότι χρησιμοποιούν την κάλπη κλπ.; ΜΑΥΡ.: Έχει ενδιαφέρον το ερώτημα αυτό και θα έπρεπε να απευθυνθεί και σε άλλους, όχι μόνο σε εμάς. Δυο τινά συμβαίνουν: ή τελικά αυτή τη φορά όλες οι δημοσκοπήσεις ανεξαρτήτως μεθόδου κάνουν λάθος ή θα πρέπει κανείς να αποδεχθεί ότι υπάρχει και η τηλεφωνική μέθοδος των δημοσκοπήσεων η οποία υπό ορισμένες προϋποθέσεις είναι εξίσου αξιόπιστη.
Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Η πρόθεση ψήφου που καταγράφει σήμερα το προτελευταίο κύμα του Βαρόμετρου της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ και του ΣΚΑΪ , δίδεται στο διάγραμμα 1. Εαν το ποσοστό του δικομματισμού που εμφανίζεται στις τρέχουσες δημοσκοπήσεις επαληθευτεί και στην κάλπη της 13ης Ιουνίου, τότε θα πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό που έχει καταγραφεί ποτέ σε Ευρωεκλογική αναμέτρηση από το 1981. Γεγονός που σημαίνει με τη σειρά του, ότι οι Ευρωεκλογές του 2004, δεν θα προσομοιάζουν τόσο με τις Ευρωεκλογές της δεκαετίας του ’90 (1994, 1999), όσο με εκείνες της δεκαετίας του ’80 (1984, 1989).
Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Εκτός απροόπτου, για άλλη μια φορά, αλλά για πρώτη φορά σε αυτήν την έκταση, κριτήριο ψήφου των πολιτών στις Ευρωεκλογές θα αποτελέσουν οι γνώμες για την εσωτερική πολιτική κατάσταση και όχι για τα ζητήματα της Ευρώπης. Σε σύγκριση με τις προηγούμενες πέντε (1981, 1984, 1989, 1994, 1999), η νέα ευρωεκλογική αναμέτρηση ενδέχεται να αποδειχθεί περισσότερο από οποιαδήποτε προηγούμενη η ολιγότερο διακριτή (ως προς το διακύβευμά της και τον εκλογικό της χαρακτήρα) από μια αντίστοιχη Βουλευτική.
Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Πέντε εβδομάδες πριν από τις Ευρωεκλογές και σε σύγκριση με την προεκλογική περίοδο των πρόσφατων Βουλευτικών της 7ης Μαρτίου, η διαφορά του πολιτικού κλίματος που αποτυπώνεται στη νέα μέτρηση του ΒΑΡΟΜΕΤΡΟΥ της VPRC είναι εντυπωσιακή.
Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Σύμφωνα με ευρήματα του πρώτου κύματος του πολιτικού Βαρόμετρου για τις Ευρωεκλογές, που πραγματοποίησε η εταιρεία VPRC για λογαριασμό της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ και του ΣΚΑΪ, η περίοδος χάριτος για το κυβερνών κόμμα, που εγκαινιάσθηκε την επαύριο των εκλογών της 7ης Μαρτίου, δείχνει να διατηρείται. Το δημοψήφισμα στην Κύπρο και οι αντιπαραθέσεις που πυροδοτήθηκαν, φαίνεται να έχουν ευνοήσει περισσότερο την εικόνα της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού Κ.Καραμανλή και αντιθέτως, να έχουν αποδυναμώσει ως ένα βαθμό την εικόνα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του αρχηγού της.
Aνάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Το ακραία αρνητικό κοινωνικό κλίμα (της τάξης του 75%-80%) και η ανασφάλεια, που εκδηλώνεται αυθόρμητα στις στάσεις της ελληνοκυπριακής Κοινής Γνώμης, απέναντι στο σχέδιο ΑΝΑΝ, διαμορφώθηκε και αποκρυσταλλώθηκε πρώιμα, χωρίς ουσιαστικές μεταβολές κατά τη διάρκεια του τελευταίου μήνα. Δεν επηρεάσθηκε ιδιαίτερα, ούτε από τις εκκλήσεις και εξωτερικές πιέσεις του διεθνούς «παράγοντα», αλλά ούτε και κατέστη εφικτό να ελεγχθεί από τις κομματικές ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων (ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ). Επιπλέον, η επισήμανση των πιθανών κινδύνων από την ενδεχόμενη απόρριψη του σχεδίου, δεν φαίνεται να συνάντησαν ιδιαίτερη κοινωνική απήχηση, ούτε να αποδιάρθωσαν τη συνοχή του «απορριπτικού» στρατοπέδου. Τα 2/3 των ψηφοφόρων του ΑΚΕΛ, απέρριψαν την επίσημη γραμμή της ηγεσίας, αναγκάζοντάς την, τελικώς, να προσχωρήσει στο μέτωπο του «ΟΧΙ», μπροστά στον κίνδυνο διάρρηξης της ενότητας του κόμματος. Σοβαρότερο πρόβλημα, όμως, αντιμετωπίζει ο ΔΗΣΥ, του οποίου 6 στους 10 ψηφοφόρους (το 57%) εξακολουθούν να συντάσσονται με το «ΟΧΙ», σε ρήξη με την επίσημη γραμμή. Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να αποτελείται ο πόλος του «ΝΑΙ» κυρίως από ψηφοφόρους του ΔΗΣΥ
Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Το Νοέμβριο του 2002, η αιφνιαδιαστική προώθηση του αρχικού σχεδίου Αναν, ενέγραψε στην ημερήσια διάταξη την προοπτική λύσης του Κυπριακού και κατέστησε για πρώτη φορά «ορατές» στην ελληνοκυπριακή κοινή γνώμη τις αναπόφευκτες και ραγδαίες αλλαγές, που θα επιφέρει η λύση στην καθημερινή ζωή, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Από τότε, έγινε φανερό, και αυτή η εκτίμηση κάθε άλλο παρά αποδυναμώθηκε στη συνέχεια, ότι η ελληνοκυπριακή κοινωνία δεν είχε προετοιμασθεί για την ανατροπή στις κοινωνικές ισορροπίες που εδραιώθηκαν, στη βάση του εθνικού διαχωρισμού, μετά το 1974.
Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Η δυναμική του εκλογικού αποτελέσματος της 7ης Μαρτίου καταγράφεται στην πρώτη μετεκλογική δημοσκόπηση της εταιρείας Public Issue / VPRC που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του ΣΚΑΪ και της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Η σαφής βελτίωση του γενικού πολιτικού κλίματος και το αίσθημα ευφορίας του εκλογικού σώματος που παρατηρείται είναι αποκαλυπτικά για το μέγεθος της συντελεσθείσας πολιτικής μεταβολής. Στη μετεκλογική συγκυρία που διανοίγεται, το νέο κυβερνών κόμμα φαίνεται να εξασφαλίζει σημαντική «περίοδο χάριτος». Γεγονός, που έχει να συμβεί στην Ελλάδα εδώ και αρκετά χρόνια.
Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Η εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ οφείλεται κατά κύριο λόγο στην οξύτατη κρίση εκπροσώπησης που χαρακτηρίζει εδώ και καιρό τις σχέσεις του κόμματος με την κοινωνική του βάση. Η μαζική μεταστροφή ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων που στήριζαν το ΠΑΣΟΚ (ο 1 στους 6 παλαιούς εκλογείς του – περίπου 500.000 άτομα), αποκρυσταλλωμένη και εντυπωσιακά αμετάβλητη κατά την τελευταία τριετία, συνιστά ένα ογκώδες ρεύμα διαπαραταξιακής μετατόπισης. Διεύρυνε σημαντικά την κοινωνική νομιμοποίηση της συντηρητικής παράταξης, η εκλογική επιρροή της οποίας επανέρχεται στα επίπεδα των αρχών της δεκαετίας του ‘90. Η κρίση εκπροσώπησης που διέρχεται το ΠΑΣΟΚ είναι παράγωγο της κοινωνικής δυσαρέσκειας που προκάλεσε η πολιτική που ακολούθησε την τελευταία oκταετία, αλλά και της πολιτικής δυσαρέσκειας από το «στυλ» της διακυβέρνησης που κυριάρχησε. Ωστόσο, το εκλογικό αποτέλεσμα δεν υπήρξε αποτέλεσμα μόνο δομικών μετασχηματισμών της ψήφου («νομοτέλεια»), αλλά κρίθηκε και στην προεκλογική περίοδο. Η διαδοχή, ανεξάρτητα από τους όρους υπό τους οποίους πραγματοποιήθηκε δημιούργησε πράγματι δυναμική, η οποία όμως ακυρώθηκε, από την προεκλογική εκστρατεία του κόμματος και τις επιλογές για τη νέα φυσιογνωμία του που προκρίθηκαν. Υπό αυτήν την έννοια, η ευθύνη της ήττας βαρύνει τόσο την παλαιά, όσο και τη νέα ηγεσία.