Συζήτηση και αντιπαραθέσεις για τις δημοσκοπήσεις και την χειραγωγική χρήση τους στην Ελλάδα
Οι διπλές εκλογές Μαΐου – Ιουνίου 2012 αποτέλεσαν δοκιμασία για τις ελληνικές δημοσκοπήσεις. Πέραν των εντυπώσεων, τα προβλήματα που ανέκυψαν είναι πολλά. Το πιθανότερο είναι ότι αυτά τα προβλήματα θα εξακολουθήσουν να υφίστανται, ίσως δε και να ενταθούν. Το φαινόμενο της εντεινόμενης και εν πολλοίς απρόβλεπτης αποχής, τα φαινόμενα απόκρυψης της ψήφου που προέκυψαν σε διάφορες εκδοχές θα δυσχεραίνουν στο μέλλον την προβλεπτική ικανότητα των ελληνικών δημοσκοπήσεων.
Την επαύριο των εκλογών (18/06/2012), ο επικοινωνιολόγος Σπύρος Ριζόπουλος, στο σχόλιό του με τίτλο: «Αν είναι έτσι, γίνομαι κι εγώ δημοσκόπος!» αναφέρεται μεταξύ άλλων στην Public Issue και σε εμένα προσωπικά. Του απαντώ σε ό,τι με αφορά:
Ανάλυση του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ Το αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου δεν ήταν σε καμιά περίπτωση δεδομένο εξ αρχής. Αντιθέτως, η έκβαση της αναμέτρησης ήταν ανοικτή μέχρι και την τελευταία στιγμή. Η δυναμική της πρόσφατης προεκλογικής περιόδου αποδείχθηκε η μεγαλύτερη που έχει παρατηρηθεί ιστορικά μέχρι σήμερα, σαφώς μεγαλύτερη από την αντίστοιχη που παρατηρήθηκε και τον Μάιο. Οι…
Από το περασμένο Σάββατο που τυπικά ισχύει η απαγόρευση δημοσίευσης δημοσκοπήσεων, σχεδόν το σύνολο των Μέσων ενημέρωσης παραβιάζει ωμά και συστηματικά την υφιστάμενη ρύθμιση για τις δημοσκοπήσεις, που καθιερώθηκε με τον κακότεχνο και ανελεύθερο Ν.3603/2007.
Οι γενικές τάσεις του εκλογικού αποτελέσματος έχουν ήδη διαγραφεί Η αποδυνάμωση του δικομματισμού προσλαμβάνει ιστορικές διαστάσεις Τα κόμματα της διακυβέρνησης δεν είναι πλέον σε θέση να θέσουν “εκβιαστικό δίλημμα” στο εκλογικό σώμα Το Μνημόνιο συγκροτεί τη νέα πολιτική και κοινωνική διαίρεση του εκλογικού σώματος Η επόμενη Βουλή θα καταγράψει την κυριαρχία…
Σε κάθε προεκλογική περίοδο, η συζήτηση για τις δημοσκοπήσεις επανέρχεται στην επικαιρότητα, με ιδιαίτερη ένταση. Το ίδιο συμβαίνει και αυτή τη φορά.
Τον περασμένο Μάρτιο, πραγματοποιήθηκε το 100ο κύμα της μηνιαίας τηλεφωνικής έρευνας του Πολιτικού Βαρόμετρου (ΠΒ), με βάση το οποίο η Public Issue καθιέρωσε το 2004, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, την «εκτίμηση εκλογικής επιρροής». Με αυτή την ευκαιρία επιχειρείται ένας απολογισμός της μεθοδολογίας, καθώς και των εκτιμήσεων που η εταιρεία δημοσιοποίησε, κατά τις διαδοχικές βουλευτικές εκλογικές αναμετρήσεις (Β2004, Β2007, Β2009)
Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Η βεβιασμένη επαναφορά της απαγόρευσης δημοσίευσης αποτελεσμάτων δημοσκοπήσεων, κατά το τελευταίο 15νθημερο προ των εκλογών, προσθέτει άλλον ένα σπασμωδικό και αποσπασματικό χειρισμό του προβλήματος, στο μακρύ κατάλογο που ήδη διαθέτουμε. Το πρόβλημα των δημοσκοπήσεων δεν είναι νομικό, αλλά αμιγώς πολιτικό. Αφορά πρωτίστως την σχέση πολιτικών κομμάτων και Μέσων Ενημέρωσης, δηλαδή ένα πεδίο εντελώς διαφορετικό. Η ρύθμιση που επανήλθε, όχι μόνον δεν επιλύει το πρόβλημα, αλλά γεννάει πολλαπλάσια. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι και η προσεχής εκλογική αναμέτρηση θα επιβεβαιώσει αυτό που ήδη γνωρίζουμε.
Ανάλυση των
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ και ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗ
Με αφορμή τις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου, οι επιστημονικές τεχνικές που εφαρμόζουν ορισμένες εταιρίες δημοσκοπήσεων για την εκτίμηση (πρόβλεψη) της εκλογικής επιρροής των κομμάτων δέχθηκε εντονότατες, αλλά εντελώς αβάσιμες επικρίσεις από μερίδα του Τύπου και επαγγελματιών της πολιτικής. Τα κίνητρα αυτής της επίθεσης είναι αμιγώς πολιτικά.
Ήδη ένα χρόνο πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, ο κομματικός συσχετισμός είχε διαφοροποιηθεί. Η ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, που αναδείχθηκε μετά τις εκλογές του 2004 και υπήρξε σε γενικές γραμμές σταθερό για μια πενταετία, συντελέσθηκε κατά τη διάρκεια του 2008. Τον Οκτώβριο του 2008, περίπου ένα μήνα μετά την εμφάνιση του πρωθυπουργού Κ.Καραμανλή στη…
