Που οφείλεται ο εκλογικός θρίαμβος του Ομπάμα. Η κοινωνική συμμαχία της αμερικανικής «αλλαγής» και οι εκλογικές μετατοπίσεις 2004-2008
Ανάλυση του
ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Το ποσοστό 53% που απέσπασαν οι Δημοκρατικοί στις εκλογές της περασμένης Τρίτης είναι σίγουρα ιστορικό. Η σημασία του υπερβαίνει κατά πολύ τις επιδόσεις που είχε καταγράψει ο Μπιλ Κλίντον, στη δεκαετία του ’90 (43% το 1992 και 49,2% το 1996). Αν εξαιρέσει κανείς τη νίκη του Λίντον Τζόνσον τη δεκαετία του ’60 (61,1%, το 1964), αντίστοιχα ποσοστά εκλογικής ηγεμονίας έχουν να εμφανίσουν οι Δημοκρατικοί από την εποχή του Φραγκλίνου Ρούζβελτ, στη δεκαετία του ’40 (54,7% το 1940 και 53,4% το 1944). Η διεύρυνση της κοινωνικής ηγεμονίας των Δημοκρατικών κατέστη δυνατή χάρις: πρώτον, στην πρωτοφανή αύξηση της συμμετοχής, δεύτερον, στη μαζική εκλογική μετατόπιση κομβικών τμημάτων του αμερικανικού εκλογικού σώματος και τρίτον, στην ιδεολογική μεταστροφή. Πρόκειται για ένα μεγάλο εκλογικό ρεύμα, αποκρυσταλλωμένο πολύ καιρό πριν την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης του Σεπτεμβρίου.