Η Βασιλική Σιούτη συζητά με τον Γιάννη Μαυρή για τις αλλαγές στο πολιτικό τοπίο μετά από μια δεκαετία οικονομικής κρίσης, ύφεσης και πολιτικών λιτότητας.
Το δημοψήφισμα του 2015 αποτέλεσε τομή στο μετασχηματισμό της κομματικής μορφής του ΣΥΡΙΖΑ και επιτάχυνε την απορρόφησή του από το κράτος. Με τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και την προσχώρησή του στη νεοφιλελεύθερη πολιτική της λιτότητας, συντελέσθηκε η πιο απότομη και χρονικά συμπυκνωμένη «σύγκλιση των κομμάτων στην κορυφή», που έχει συμβεί ποτέ στο ελληνικό κομματικό σύστημα. Στην περίοδο των 4 ½ ετών, κατά την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ άσκησε τη διακυβέρνηση της χώρας, η σύμφυση με το κράτος αποτέλεσε τον μοναδικό παράγοντα συνοχής του.
Ο Γιάννης Μαυρής, πολιτικός επιστήμονας, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας δημοσκοπήσεων Public Issue, μιλά στη Βασιλική Σιούτη και εξηγεί πώς η πανδημία επηρεάζει την πολιτική και πώς ο εκλογικός νόμος γίνεται κάθε φορά όπλο στα χέρια των κυβερνώντων.
Οι πολλαπλοί μετασχηματισμοί (οικονομικοί, πολιτικοί, ιδεολογικοί) που προκάλεσε το Μνημόνιο στην ελληνική κοινωνία πέτυχαν, ως αποτέλεσμα, την αναίρεση του κοινωνικού συσχετισμού δυνάμεων, που αποκρυσταλλώθηκε στη Μεταπολίτευση· δηλαδή στο καθεστώς της της Γ’ ελληνικής δημοκρατίας, που εδραιώθηκε μετά το 1974. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι οι εκλογές του 2019 είναι όντως οι πρώτες εκλογές αυτού μπορούμε να θεωρούμε «μεταδημοκρατική ελληνική πολιτική».
Ανακατάταξη στο πλαίσιο του παραδοσιακού τετρακομματικού συστήματος της Κύπρου, εις βάρος των δύο μεγάλων κομμάτων, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ -κυρίως του ΔΗΣΥ- και προς όφελος των δύο μικρότερων του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου, του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ, εντοπίζει ο Γιάννης Μαυρής, πολιτικός επιστήμονας, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλο της Public Issue, αναλύοντας τα αποτελέσματα στις ευρωεκλογές. Επισημαίνει πως ζούμε μια εποχή αποδυνάμωσης της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, οι μετακινήσεις γίνονται πολύ πιο εύκολα και πιο συχνά από ό,τι παλαιότερα και με αυτή την έννοια κανένα κόμμα δεν έχει διασφαλισμένους τους ψηφοφόρους του.Όσον αφορά στις εθνικές εκλογές στην Ελλάδα, που γίνονται μετά από 144 χρόνια μήνα Ιούλιο, θεωρεί πως σε μεγάλο βαθμό προεξοφλείται το αποτέλεσμά τους. Θα σημειωθεί νίκη της Νέας Δημοκρατίας και ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.
Στις πρόσφατες τριπλές εκλογές, αποκαλύφθηκε αυτό που ήταν γνωστό εδώ και καιρό: ότι δηλαδή η θέση του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στο συνεχώς μεταβαλλόμενο κομματικό σύστημα, είναι επισφαλής και κάθε άλλο παρά παγιωμένη. Ο τρόπος με τον οποίο διαμορφώθηκε, ως νεοπαγές κόμμα, στην περίοδο της κρίσης, η σχέση που διαμόρφωσε με το κράτος, καθώς και η πλήρης εγκατάλειψη κάθε έννοιας οργάνωσης, καθιστούν καίριο το ερώτημα, τι θα συμβεί μετά την εκλογική ήττα και την αποχώρησή του από την διακυβέρνηση.
Με τη Συμφωνία των Πρεσπών (εφεξής ΣτΠ), το κυβερνών κόμμα ήρθε σε ανοικτή αντίθεση με το κοινό αίσθημα της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος, αλλά και ένα σημαντικό τμήμα του δικού του εκλογικού ακροατήριου.
Η Συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ, που υπογράφηκε στις Πρέσπες πριν από ένα μήνα (17/6/2018), δεν διαθέτει τη συναίνεση της ελληνικής κοινής γνώμης. Ειπωμένο διαφορετικά, δεν είναι κοινωνικά νομιμοποιημένη.
Από την αρχή του τρέχοντος έτους, η εγχώρια πολιτική σκηνή επηρεάζεται σε σημαντικό βαθμό από την ξαφνική επανεμφάνιση του «μακεδονικού ζητήματος», ύστερα από μια δεκαετία διπλωματικής και πολιτικής απραξίας. Ο τρόπος με τον οποίο επιβλήθηκε το πρόβλημα στην πολιτική ατζέντα αιφνιδίασε όχι μόνο το πολιτικό σύστημα, αλλά και το κοινωνικό σώμα.
Σύμφωνα με το Πολιτικό Βαρόμετρο Οκτωβρίου της Public Issue, 8 στους 10 πολίτες, 78%, πιστεύουν σήμερα, ότι η κρίση στην Ελλάδα θα κρατήσει τουλάχιστον 5 χρόνια ακόμη (Διάγραμμα 1). Μάλιστα, το 47%, δηλαδή σχεδόν οι μισοί Έλληνες είναι πεπεισμένοι ότι η κρίση θα διαρκέσει ακόμη πάνω από μια δεκαετία! Είναι, επομένως, ευρύτατα αποδεκτό κοινωνικά, ότι για το ορατό μέλλον, η κρίση θα αποτελεί, de facto, παγιωμένη και μόνιμη κατάσταση.