Γελάει ακόμη ο Γιάννης Πρετεντέρης, από τη στήλη του Εμπιστευτικά («Επιλογή μίσους», 16/9/13, http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5041099/epilogh-misoys/) με την τελευταία δημοσιευμένη προεκλογική δημοσκόπηση της Public Issue, τον Ιούνιο του 2012.
Τον Νοέμβριο του 2011, η επιμονή του βουλευτή Β΄ Αθηνών της ΝΔ Πάνου Καμμένου, να μη δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Λ.Παπαδήμου, τον οδήγησε εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Τρεις μήνες μετά, στις 24 Φεβρουαρίου 2012, μέσω των προσωπικών του ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης, στο Facebook και στο Twitter, ο Πάνος Καμμένος ανακοίνωσε την ίδρυση του νέου κόμματος.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν συγκαταλέγεται στις πολιτικές δυνάμεις που ενισχύθηκαν κατά την ταραχώδη 4ετία του Μνημονίου. Έχοντας εδραιωθεί σημαντικά στον εκλογικό κύκλο 2004-2007, από την σταδιακή αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ, θα συμπιεστεί και πάλι στην απαρχή της κρίσης, από την αιφνιαδιαστική κατάρρευση της ΝΔ και την αναπάντεχη επανάκαμψη του Γ.Παπανδρέου στις εκλογές του 2009. Το ΚΚΕ θα υποχωρήσει από το 8,2% των βουλευτικών του 2007, στο 7,5%, με απώλεια 67.000 ψήφων
Τον Μάιο του 2012, το ποσοστό της ΝΔ (18,85%) αποδείχθηκε το χαμηλότερο που έλαβε ποτέ κόμμα της Δεξιάς στην Ελλάδα. Η κρίση της ελληνικής Δεξιάς, που αποκαλύφθηκε, δεν ήταν μικρότερης σημασίας από την εξαφάνιση του ΠΑΣΟΚ. Αποδείχθηκε ότι το Μνημόνιο είχε διαιρέσει βαθύτατα και αυτήν, γεγονός βέβαια με μεγάλη πολιτική σημασία.
Ίσως σε καμιά άλλη χώρα, οι πολιτικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης δεν υπήρξαν τόσο καθοριστικές όσο στην Ελλάδα. Η κατάρρευση του δικομματικού συστήματος στις εκλογές του 2012, ως αποτέλεσμα της μνημονιακής τριετίας, έφερε στην επιφάνεια τη βαθύτατη κρίση εκπροσώπησης, οδηγώντας σε νέες μαζικές πολιτικές στοιχίσεις. Ένα χρόνο μετά, οι διεργασίες και οι μετασχηματισμοί των παλαιών και των νέων πολιτικών κομμάτων συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς. Το τελευταίο διάστημα, σχεδόν κάθε μήνα, εξαγγέλονται νέα «κόμματα», ενώ η πιθανότητα επανεμφάνισης στις προσεχείς εκλογές, της «κονιορτοποίησης» που παρατηρήθηκε στις εκλογές του Μαΐου, επιστρέφει. Εντούτοις, το πραγματικό γεγονός που συσκοτίζεται είναι η απαξίωση και δραματική συρρίκνωση του θεσμικού ρόλου των κομμάτων, στα πλαίσια του νέου πολιτικού συστήματος που αναδύεται· ενός εντελώς αποδυναμωμένου, σχεδόν εικονικού κοινοβουλευτισμού.
Οι διπλές εκλογές Μαΐου – Ιουνίου 2012 αποτέλεσαν δοκιμασία για τις ελληνικές δημοσκοπήσεις. Πέραν των εντυπώσεων, τα προβλήματα που ανέκυψαν είναι πολλά. Το πιθανότερο είναι ότι αυτά τα προβλήματα θα εξακολουθήσουν να υφίστανται, ίσως δε και να ενταθούν. Το φαινόμενο της εντεινόμενης και εν πολλοίς απρόβλεπτης αποχής, τα φαινόμενα απόκρυψης της ψήφου που προέκυψαν σε διάφορες εκδοχές θα δυσχεραίνουν στο μέλλον την προβλεπτική ικανότητα των ελληνικών δημοσκοπήσεων.
– Ποιο είναι το μήνυμα που βγαίνει από τις εκλογές της 6ης Μαΐου στην Ελλάδα; Οι εκλογές της 6ης Μαΐου θεωρώ ότι ήταν οι πιο σημαντικές της μεταπολεμικής περιόδου. Σίγουρα της μεταπολίτευσης ακόμα και σε σύγκριση με τις εκλογές της προδικτατορικής περιόδου. Πιστεύω ότι έχουν μεγαλύτερη σημασία γιατί είναι εκλογές-τομή στην ελληνική εκλογική ιστορία. Η…
Η επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση θα χαρακτηρισθεί χωρίς αμφιβολία από το στοιχείο της πόλωσης, με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ να αναδεικνύονται στους κεντρικούς πρωταγωνιστές της.
Ανάλυση του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ Χωρίς αμφιβολία οι εκλογές της 6ης Μαΐου αποτελούν τομή στη σύγχρονη πολιτική και εκλογική ιστορία της χώρας. Η λαϊκή ετυμηγορία επισημοποιεί την κατάρρευση του κομματικού συστήματος που συγκροτήθηκε κατά τη διάρκεια της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας. Η εδραίωση της θεσμικής λειτουργίας του δικομματισμού, εξασφάλισε μεταπολιτευτικά την εναλλαγή στην εξουσία πέντε φορές (1981,…
Οι εκλογές δεν θα τερματίσουν την κρίση εκπροσώπησης. Αντιθέτως, θα αποτελέσουν ένα σημείο καμπής και περαιτέρω διεύρυνσης αυτής της κρίσης. Θα είναι σημείο αφετηρίας νέων διεργασιών σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Οι εκλογές θα πιστοποιήσουν την απονομιμοποίηση του μνημονίου και το οριστικό τέλος του μεταπολιτευτικού δικομματισμού. Αυτό το στοιχείο θα είναι μόνο η αφετηρία.