Η Βασιλική Σιούτη συζητά με τον Γιάννη Μαυρή για τις αλλαγές στο πολιτικό τοπίο μετά από μια δεκαετία οικονομικής κρίσης, ύφεσης και πολιτικών λιτότητας.
Ανακατάταξη στο πλαίσιο του παραδοσιακού τετρακομματικού συστήματος της Κύπρου, εις βάρος των δύο μεγάλων κομμάτων, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ -κυρίως του ΔΗΣΥ- και προς όφελος των δύο μικρότερων του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου, του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ, εντοπίζει ο Γιάννης Μαυρής, πολιτικός επιστήμονας, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλο της Public Issue, αναλύοντας τα αποτελέσματα στις ευρωεκλογές. Επισημαίνει πως ζούμε μια εποχή αποδυνάμωσης της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, οι μετακινήσεις γίνονται πολύ πιο εύκολα και πιο συχνά από ό,τι παλαιότερα και με αυτή την έννοια κανένα κόμμα δεν έχει διασφαλισμένους τους ψηφοφόρους του.Όσον αφορά στις εθνικές εκλογές στην Ελλάδα, που γίνονται μετά από 144 χρόνια μήνα Ιούλιο, θεωρεί πως σε μεγάλο βαθμό προεξοφλείται το αποτέλεσμά τους. Θα σημειωθεί νίκη της Νέας Δημοκρατίας και ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.
Στις πρόσφατες κυπριακές προεδρικές εκλογές, οι προεκλογικές δημοσκοπήσεις, οι δημοσκοπήσεις εξόδου στον Α’, αλλά και οι αντίστοιχες στον Β΄γύρο, αποτύπωσαν με αξιοσημείωτη ακρίβεια το εκλογικό αποτέλεσμα.
Το βιβλίο των Γιάννη Μαυρή και Γιώργου Συμεωνίδη καλύπτει τρία διακριτά, πλην όμως άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους, αντικείμενα: Πρώτο, τις θεωρητικές αφετηρίες και τη μεθοδολογία της πρόβλεψης του εκλογικού αποτελέσματος, με χρήση πολιτικών δημοσκοπήσεων. Δεύτερο, τη διαχρονική παρακολούθηση και ανάλυση της πολιτικής σκηνής και των εκλογικών τάσεων του κομματικού συστήματος της ύστερης Μεταπολίτευσης. Τρίτο, το συγκρουσιακό περιβάλλον και τις συνεχείς πολιτικές αντιπαραθέσεις, που είναι αδιαχώριστες από την εισαγωγή, την καθιέρωση της χρήσης και τη θεσμική ενσωμάτωση των δημοσκοπήσεων στο ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Για τις εκλογές του Σεπτεμβρίου Η πρωτοφανής αύξηση της αποχής, οι αιτίες και η σημασία της Η ακτινογραφία της ψήφου στον ΣΥΡΙΖΑ. Ποιές είναι οι σημαντικότερες κοινωνικές μετατοπίσεις που αποτυπώθηκαν στην εκλογική βάση του, σε σύγκριση με τον περασμένο Ιανουάριο Η ψήφος των γυναικών και η νέα διαίρεση Αξιολόγηση των Δημοσκοπήσεων του Σεπτεμβρίου…
Τον προσεχή Δεκέμβριο εκδικάζεται η αγωγή που έχει ασκήσει η εταιρεία Public Issue στην πρώην κυβερνητική εκπρόσωπο, κ.Σοφία Βούλτεψη.
Ο λόγος: Η ευθεία επίθεση που είχε εξαπολύσει η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ, σε μια δημοσκόπηση που την έδειχνε να χάνει. Ωστόσο, το αποτέλεσμα των εκλογών του Ιανουαρίου 2015, που ακολούθησε μόλις λίγους μήνες μετά, δικαίωσε πλήρως την εταιρεία και την εκτίμηση της δημοσκόπησης.
Η "μεγάλη διαφορά" αποδείχθηκε πραγματική και όχι "απόπειρα χειραγώγησης" της κοινής γνώμης. Επομένως, προπαγάνδα αποδείχθηκε όχι η αποκάλυψη, αλλά η συγκάλυψη αυτής της πραγματικότητας, που η κυβέρνηση επιχείρησε απροκάλυπτα να συσκοτίσει.
Η υπόθεση αυτή ενδιαφέρει το δημόσιο διάλογο και για έναν άλλο λόγο. Το θέμα δεν είναι άσχετο με τις επικρίσεις που δέχονται οι δημοσκοπήσεις από τα Μέσα Ενημέρωσης και τους Δημοσιογράφους για τις επιδόσεις τους στις πρόσφατες εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015.
Αλήθεια τα Μέσα πότε αισθάνονται πιο άνετα; Με τις "μεγάλες διαφορές" των δημοσκοπήσεων ή τα "ντέρμπυ";
Την άνοιξη του 2012, κάτω από την αυξανόμενη πίεση της κοινής γνώμης και το σοβαρό ενδεχόμενο κλιμάκωσης των κοινωνικών αντιδράσεων, ο Λ.Παπαδήμος ζήτησε, στις 10/4/2012, τη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη εκλογών στις 6 Μαϊου. Με βάση το ιστορικό προηγούμενο της προπαγανδιστικής χρήσης των δημοσκοπήσεων στις ελληνικές εκλογές, θα ήταν αφελές να μην περιμένει κανείς…
Η κυβερνητική εκπρόσωπος κ.Σοφία Βούλτεψη αμφισβήτησε με δηλώσεις της στους Ρ/Σ ΣΚΑΪ και REAL FM, χωρίς κανένα απολύτως επιχείρημα, το αποτέλεσμα της δημοσκόπησης της Public Issue, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, που φέρει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προηγείται της ΝΔ, με διαφορά έντεκα μονάδων. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που κυβερνητικός εκπρόσωπος εμπλέκεται σε ευθεία επίθεση κατά των δημοσκοπήσεων.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι δημοσκοπήσεις εμπλέκονται στην προεκλογική αντιπαράθεση των κομματικών δυνάμεων. θα ήταν αφέλεια να μην αναμένει κανείς, ότι αυτό που αποτέλεσε τον κανόνα στον κομματικό ανταγωνισμό μετά το ’90, υπό σχετικά «κανονικές» συνθήκες, δεν θα επαναληφθεί στη σημερινή συγκυρία παρακμής και κατεδάφισης της πολιτικής. Ωστόσο, όσοι δημοσιογράφοι και πολιτικοί «πυροβολούν» σήμερα τις δημοσκοπήσεις, για να ενισχύσουν την προπαγάνδα τους ή για να συγκαλύψουν τα δικά τους λάθη, ας αναλογιστούν πρώτα τις διαχρονικές ευθύνες που έχουν για την απαξίωσή τους.